ระยะก่อนมีการบันทึก
การเล่นแบดมินตันมีตั้งแต่เมื่อใด ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ เนื่องจากยังหาข้อมูลเอกสารที่ชัดเจน ไม่ได้ เพียงแต่มีคําเล่ากันสืบมาว่าอาจจะมีต้นกําเนิดในประเทศจีนตอนกลาง โดยในระยะแรกนั้นเป็น เกมที่เล่นกันสองคน โดยใช้วัสดุเบามาทําเป็นลูกกลมๆ คล้ายลูกบอลปักด้วยขนของสัตว์ปีก แล้วใช้เท้า เตะโต้ไปมาระหว่างผู้เล่น 2 คน เป้าหมายคงคล้ายกับการเตะตะกร้อ คือให้ลูกโต้ไปมาให้นานที่สุด การ เล่นได้ปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ โดยเพิ่มการใช้มือในการตีโต้ลูก และในที่สุดก็สร้างไม้ตี (bat) เป็นอุปกรณ์ ในการเล่นซึ่งทําให้ได้ไปมาได้มากครั้งขึ้น สนุกสนานมากขึ้น จนเป็นที่นิยมกว้างขวางสู่ชุมชนใกล้เคียง และแคว้นต่างๆ
ระยะเริ่มแรกที่มีการบันทึกอ้างอิง เอกสาร ที่แสดงให้เห็นถึงการเล่นแบดมินตันที่สามารถยืนยันข้อมูลได้ปรากฎดังนี้
ภาพไม้แกะสลักที่ค้นพบในประเทศอังกฤษประมาณ ศตวรรษที่ 14 – 15 ที่แสดงถึงการ
เล่นเกมที่ใช้ไม้สี่เหลี่ยมผืนผ้ามีด้ามลักษณะคล้ายไม้พายสั้นๆ ตีลูกที่มีฐานกลมปักด้วย ขนสัตว์ปีก โต้กัน (Bloss and Hales, 1990:85)
วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ ได้เขียนไว้ในบทละครหลายครั้งว่าการเล่นแบตเบิลดอร์ (batledore) เป็นที่นิยมของเด็กในสมัยนั้น
แซมวล เปปีส์ (Samuel Pepys) ได้มีบันทึกถึงการเล่นคล้ายแบดมินตันว่าเป็น ชัตเติลด็อก (shuttlecock)
ยืน ชาร์แคง (Jean Chardin) จิตรกรชาวฝรั่งเศส ได้เขียนภาพ jeun file jouant au volant ซึ่งแสดงให้เห็นการเล่นลูกขนไก่ของเด็กหญิง
จาคอบ มุนซ์ จิตรกรชาวเดนมาร์ก ได้เขียนภาพเมื่อประมาณเมื่อประมาณ ค.ศ 1813และภาพดังกล่าวได้เก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์สถานในเมืองไอส โวลด์ที่แสดงถึงการ แบคมินตัน ของมกุฎราชกุมารเฟรดเดอริกแห่งเดนมาร์ก และเรียกการเล่นดังกร แบตเบิลดอร์และชัตเติลค็อก (butledore and shutlecock) (สูจิบัตรการแข่งขัน แบดมินตันรัฐวิสาหกิจ 2538)
เอ็นไซโคลพิเดีย บริเตนิกา (Britannica Encyclopedia) ได้อธิบายการเล่นแบตเทิลดอร์ ไว้ว่า “เป็นการเล่นของคน 2 คน ด้วยการใช้ไม้แร็กเกตอันเล็กๆ เรียกว่า แบตเบิลดอร์ ซึ่งทําด้วยแผ่นหนังหรือเอ็นจึงให้ตึงเป็นแถวบนกรอบไม้ เพื่อใช้ตีลูกขนไก่ที่หัวทํา ด้วยวัสดุเบา เช่น ไม้คือกและมีขนนกที่ขลิบและปักติดอยู่รอบส่วนบน เป้าหมายการ เล่น คือการให้ 2 คนที่เล่นนั้นตีลูกขนไก่โต้ไปมาในอากาศให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ โดยไม่ให้ลูกตกพื้น”
นอกจากหลักฐานดังกล่าวแล้วได้มีเอกสารที่อ้างอิงจากตําราแบดมินตันหลายเล่มที่เขียนถึงว่า กีฬาแบดมินตันมีการเล่นเป็นรูปเป็นร่างด้วยการใช้ไม้ตีลูกบอลกลมๆ ที่ทําด้วยสักหลาดโต้ไปมา ใน เมืองปูนา (Poona) ประเทศอินเดีย ต่อมาทหารอังกฤษได้นํากลับมาเล่นกันในประเทศอังกฤษ ขุนนาง ชั้นผู้ใหญ่เห็นและสนใจจึงได้นํามาลองเล่นกัน โดยเฉพาะอยักแห่งบิวฟอร์ต (Duke of Beaufort) ได้จัด สถานที่เล่นไว้ในบริเวณบ้านของตนที่เมืองโกลเชสเตอร์เชียร์ หมู่ญาติและมิตรสหาย บิวฟอร์ตที่ 7 ได้บันทึกไว้ว่าครอบครัวซัมเมอร์เซ็ต (Summerset family) เป็นนักแบดมินตันที่สามารถ(Gloucestershire) และเรียกสถานที่นั้นว่าคฤหาสน์แบดมินตัน (Badminton House)
เพื่อไว้เล่นกันใน ตีโต้ลูกขนไก่ไปมาได้ถึง 2117 ครั้งเมื่อ 12 มกราคม 1830 และ 2018 ครั้ง เมื่อกุมภาพันธ์ 1845 (Bloss and Hales , 1990-87) ต่อมาประมาณปี 1860 นัยว่าทหารที่กลับมาจากอินเดียและเป็นสมาชิกในคฤหาสน์แบดมินตัน ได้ขึงตาข่ายเพื่อแบ่งสนามออกเป็นสองฟาก และให้ผู้เล่นอยู่คนละฟากตาข่ายเพื่อ
เพื่อเป็นกติกาการเล่นที่ทุกคนต้องปฏิบัติ ดีลูกไปมาข้ามตาข่ายและมีข้อกําหนดการเล่นบางประการซึ่งต่อมาคงตัดเหลือ แล้วได้เรียกการเล่นดังกล่าวว่าแบคมินตันแบตเทิลคอร์ (badminton battledore) เพียงแบดมินตัน (badminton) ดังที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
#แบด #แบดมินตัน #กีฬา #สมัครufabet
