สมัยพระเจ้าเสือ หรือขุนหลวงสรศักดิ์ พระองค์ กีฬาชกมวย ครั้งหนึ่งพระองค์ได้เสด็จไปที่ตําบลราดรวด พระองค์ พร้อมด้วยมหาดเล็กอีก 4 คน แต่งกายแบบชาวบ้านออกไปเที่ยว งานมหรสพ แล้วพระองค์ก็สมัครชกมวย โดยไม่เกี่ยงว่าคู่ต่อสู้จะ เป็นใคร พอทางสนามรู้ว่าพระองค์เป็นนักมวยมาจากอยุธยา จึงได้จัดนักมวยฝีมือดีจากเมืองวิเศษไชยชาญเท่าที่มีอยู่ ซึ่งได้แก่ นาย กลางหมัดมวย นายใหญ่หมัดเหล็กและนายเล็กหมัดหนักชกกับ พระเจ้าเสือ พระองค์ชกชนะทั้งสามคนรวด พระองค์ได้ฝึกฝนให้เจ้าฟ้าเพชร และเจ้าฟ้าพร พระราช โอรสให้มีความสามารถในกระบี่กระบองและมวยปล้ำ ในสมัยนั้นใครมีเพลงดาบดีและเก่งทางรบพุ่งนั้นจะต้อง เก่งทางมวยไทยด้วยเพราะเวลารบพุ่งนั้นต้องอาศัยมวยไทยเข้า ช่วยด้วย ดังนั้น…

สมัยอาณาจักรน่านเจ้าพ.ศ. 1291 พระเจ้าพี่ล่อโก๊ะ ได้รวบรวมอาณาจักร ขึ้น เรียกว่า อาณาจักรน่านเจ้า และมีกษัตริย์ที่เข้มแข็งปกครองนาน ไทยต้องทําสงครามกับจีนอยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็เป็นมิตร บางครั้งก็เป็นศัตรูกัน ในสมัยนั้นมีการฝึกใช้อาวุธบนหลังม้า รู้จัก ใช้หอก ใช้ง้าว ในสมัยล้านนาไทยได้มีวิชาการต่อสู้ป้องกันตัว และ วิชาเจิ้ง (การต่อสู้แบบจีนชนิดหนึ่งคล้าย ๆ มวยจีน) การรบเพลงอาวุธและตําราพิชัยสงคราม จะสังเกตเห็นว่าการต่อสู้ในสมัยนี้ ส่วนมากจะใช้อาวุธ เพราะเป็นการต่อสู้เพื่อเอกราช การต่อสู้ด้วย มือเปล่าก็มีอยู่บ้าง แต่ส่วนมากจะใช้ระยะประชิดตัว และนิยมการ เลียนแบบจากจีน…

มนุษย์ได้พยายามคิดค้นการต่อสู้มือเปล่าเพื่อให้ตนเอง ปลอดภัยจากสิ่งรอบข้าง โดยใช้อวัยวะของร่างกายเป็นอาวุธเข้า ต่อสู้ เช่น มือและเท้า กําหนดระเบียบแบบแผนมีหลักเกณฑ์ใน การต่อสู้สิ่งต่าง ๆ รวมกันเรียกว่า “มวย” บรรพบุรุษมีความเฉลียวฉลาดในการคิดค้น ดัดแปลง และพลิกแพลงในการใช้อวัยวะทุกส่วนของร่างกาย เช่น มือ เท้า เข่า ศอก และศีรษะเข้าต่อสู้ป้องกัน ปิดป้องส่วนที่อ่อนแอของ ร่างกายได้เป็นอย่างดี วิธีการต่อสู้และป้องกันตนเองของไทย ซึ่ง จะหาการต่อสู้ของชาติอื่นมาเทียบไม่ได้ การต่อสู้มือเปล่าของไทย เป็นศิลปะแห่งการต่อสู้ประจําชาติ เรียกว่า “มวยไทย” มวยไทยเป็นศิลปะของการต่อสู้ป้องกันตัวได้จริง…